محمد ساعد مراغه ای از جمله افرادی بود که در زمان پهلوی دوم دو دوره ی کوتاه به نخست وزیری رسید. ساعد سیاستمداری زیرک بود اما به دلیل شیوه ی صحبتش در بین مردم به نخست وزیر ساده لوح  شهرت داشت مطلب زیر نمونه ای از این شیوه ی صحبت است.عجب نخست وزیری و عجب کابینه ای

«یک روز ساعد در هیئت وزیران با عصبانیت از فعالیت شغلی وزیران در خارج از محدوده ی دولت گله و شکایت کرد و آن را مایه ی آبرو ریزی دانست.بعضی وزیران که نفهمیده بودند جریان را پرسیدند،ساعد هم با تأثر گفت:خودم در خیابان لاله زار روی تابلوی پیراهن دوزی نام وزیری را خواندم ،من از بردن نام آن وزیر خجالت می کشم .

وزرا گفتند:ولی بین ما چنین وزیری نیست .ساعد با بی حوصلگی گفت:خودم با دو چشمم دیدم در لاله زار روی تابلویی نوشته بود « وزیرِ شلوار» . باور ندارید بروید به فلان آدرس، روی تابلو چنین نوشته شده است: پیراهن دوزیِ وزیرِ شلوار .

یکی از وزرا گفت:جناب نخست وزیر ما در کابینه وزیرِ شلوار نداریم .

ساعد با تعجب گفت :پس معلوم می شود از وزیران سابق است. (لطیفه های سیاسی ،محمود حکیمی،76-77)